Prentenboeken die in de schoen passen (2)

Bette Westera
Annemarie van Haeringen (ill.)

Amerigo is ziek

   Noblesse oblige, en dus kan een Sinterklaasboek gezien de huidige Sinterklaasgekte niet ontbreken. In Amerigo is ziek slaat die Amerigo op het paard van Sinterklaas. En dat paard heeft de mazelen, net nu de langverwachte nacht voor de deur staat. Diagnose van de dokter: een week rust en een dieet van rode bieten. Paniek op het schip en dus roept Sint al zijn Pieten samen om te beraadslagen. Er zit niets anders op: er moet een ander paard gevonden. Samen met enkele Pieten gaat de Sint aan wal, als doodgewone sterveling, op zoek naar een waardige vervanger. En dat ros wordt uiteindelijk gevonden, al is het pikzwart. Maar ook daar vinden die slimme Pieten wel weer wat op.
   Een leuk en onderhoudend verhaal, dat herinneringen oproept aan een geestig gedicht van Annie M.G. Schmidt, "Schimmel is ziek", waarbij het paard van de Sint in het ziekenhuis terechtkomt omdat een kind rodekool in zijn schoen had gedaan. Bette Westera maakt er haar eigen versie van, een originele en vlotte vertelling waarbij voor één keer de viervoeter van de goed heilig man centraal staat. En waar ook de Pieten een cruciale rol in spelen. Een verhaal ook dat, vreemd genoeg, het Sintgebeuren tegelijk demystificeert en toch magisch houdt.
   Illustrator Van Haeringen doet wat we van haar gewoon zijn: sprankelende, frisse tekeningen maken, toegankelijk en sfeervol narratief. Ze stelt zich compleet ten dienste van de vertelling, dus van enige artistieke spanning tussen woord en beeld is er nauwelijks sprake. Maar met haar klare, heldere lijn en de eenvoudige composities slaagt ze er wel in om de lezer/kijker moeiteloos in die fictieve wereld binnen te trekken, en te houden. Amerigo is ziek is geen memorabel of erg opvallend prentenboek, maar simpelweg een plezierig en met flair geïllustreerd Sinterklaasverhaal.

Julia Donaldson
Alex Scheffler(ill.)

Kareltje Kat

   Heel anders maar even hartverwarmend is het werk van het succesrijke Britse duo Julia Donaldson en Axel Scheffler. Denk maar aan de Gruffaloboeken en aan het meer recente, zo charmante verhaal van Mannetje Tak. Nu zijn ze er weer, dit keer met het wedervaren van Kareltje Kat, een straatzangerskat. Als zijn baasje op een dag zijn been breekt en in een ambulance moet worden afgevoerd, blijft Kareltje Kat helemaal alleen achter op straat. Gelukkig vindt hij al snel een nieuwe thuis én de grote liefde bij een knappe, groenogige kattin. Maar het heimwee naar zijn zingende-zwervende verleden blijft knagen en Kareltje gaat op zoek naar straatzanger Piet.
   Het eerste wat opvalt aan deze nieuwe geslaagde samenwerking tussen Donaldson en Scheffler is een soort gezellige ouderwetse sfeer. Tegelijk ontdek je heel subtiel een aantal elementen die onmiskenbaar aan onze huidige tijd refereren: in de stad van Kareltje Kat vertoeven heel wat kleurlingen, en zijn beminde vrouwtjeskat woont in bij twee vrouwen (zijn het zussen, of lesbiennes?). Maar in feite doet de tijdsgeest er in hun boeken niet zo toe, want het verhaal en ook de illustraties hebben iets tijdloos. Dankzij het gerijpte metier van schrijfster Donaldson, die in een zeer vlot ritme én op een prettig rijm de gebeurtenissen beschrijft. Het verhaal stokt op geen enkel moment. En natuurlijk ook door het talent van illustrator Scheffler, die paginagrote platen laat afwisselen met kleinere taferelen waarvan er meerdere op één bladzijde staan. Een mooi procedé, ook al wordt er amper mee geëxperimenteerd en staat alles in functie van het scenario. Dat maakt deze Kareltje Kat wat braaf misschien, en ook het happy end heeft iets zoetigs. En toch... het werkt! Dit is gewoon een van die knusse prentenboeken waarmee je samen met je kids vroeg onder de wol kruipt om op lange, koude winteravonden balsem op de ziel te wrijven.

Pieter Gaudesaboos
Lorraine Francis (ill.)

Mannetje Koek schrijft een boek

   Pieter Gaudesaboos is op dreef. Niet alleen valt zijn hoge productiviteit op, ook de kwaliteit van zijn recente werk liegt er niet om. Na het (voorlopige) hoogtepunt van Tommie en de torenhoge boterham levert hij slechts een paar maanden later alweer een opmerkelijk en ge(s)laagd nieuw kartonboek af.
   Het begint al bij de cover: daarin zit centraal een cirkelvormige uitsparing waarbinnen we, als we scherp genoeg kijken, de achterkant van een stoel, een lamp en een oude telefoon zien. Een prachtige geheimzinnige opening die meteen stevige verwachtingen weet te scheppen! Pas enkele bladzijden verder begrijpen we dat we binnen hebben gekeken in het kantoor van Mannetje Koek, die druk aan het schrijven is aan zijn levenswerk. Hij wordt namelijk 100 jaar, en wil zijn levensgeschiedenis aan het papier toevertrouwen. Zijn vrienden, de kastanje, het bolletje kaas en de schaal met erwtjes zijn er niet helemaal gerust op. Er zouden weleens bezwarende passages over hen in kunnen staan. En dus willen ze dat boek per se in handen krijgen om die "zwarte pagina"s" eruit te scheuren. Het begin van een knotsgekke en bevreemdende achtervolging.
   Het allerleukste aan dit boek is dat het avontuur van de drie vrienden ook echt als een avontuur voelt voor de lezer/kijker. Niet zozeer door de tekst op zich, die in sommige passages zelfs stroef en nogal kunstmatig aandoet, maar voornamelijk dankzij de grote inventiviteit en de oogstrelende, evenwichtige vormgeving van Gaudesaboos. Een voorbeeld: een van de nevenpersonages, een kapitein, beeldt hij af als een figuur op een wat ouderwets luciferdoosje. Als die kapitein zich heeft aangekleed, opent het doosje zich en komen er (licht)matroosjes in de gedaante van lucifers uitgesprongen. Het lijkt misschien ver gezocht, maar door heel consequent in dat soort originele fantasieën door te gaan, val je wel van de ene verwondering in de andere. Gaudesaboos' inmiddels vertrouwde computertekentechniek past ook wonderwel bij een verhaal dat bol staat van de machines, vervoermiddelen en roetsjbanen. Het lijkt wel alsof de industriële revolutie zich heruitvindt in de speelkamer! Maar dat leidt te ver van de essentie, en die is dat Gaudesaboos samen met Francis een vermakelijk, gedurfd, weliswaar iets te lang uitgesponnen boek heeft gemaakt over het krachtige en onvoorspelbare avontuur... van het boek.
   Mannetje Koek schrijft een boek ontstond naar aanleiding van het honderdjarige bestaan van uitgeverij Lannoo.

Illustratie uit (Amerigo is ziek'

Copyright © De  Morgen   .::.  28 oktober 2009

Vorige pagina  .::.   Home

TH Boekenbos - Besprekingen/boekbesprekingen/recencies van kinderboeken, jeugdboeken, poëzie