Het allermooiste cadeau

Wat geef je in godsnaam aan iemand die alles al heeft? Kat Ming piekert zich suf over een mogelijk cadeau voor zijn beste vriend, hond Tibbe. 'Niets' lijkt hem wel wat, als hij het zo hoort en ziet bij zijn met boodschappentassen beladen en verveelde wegens niets op de tv of niets te beleven omgeving. Maar 'niets' blijkt niet echt te koop. Ming verzint er wat op, tot grote tevredenheid van de ontvanger. De gevierde Amerikaanse cartoonist Patrick McDonnell filosofeert op sublieme wijze in dit minimalistische boekje in nauwelijks woord en beeld over de obligate cadeaugekte. (AL)

Papa past precies

Wat moet je met de grootste, sterkste, mooiste en slimste mama, als je geen papa hebt die bij haar past? De kleine vertelster hoopt dat een zoekertje in de krant de zaak oplost. Algauw dient een stoet gegadigden zich aan. Allemaal missen ze wel wat. Dus houden mama en haar dochter het maar bij de liefste, ook al kan die helemaal niet puzzelen of rolschaatsen. Papa past precies is een geestig en hartverwarmend prentenboek van de Italiaanse illustratrice Anna Laura Cantone. Je raakt niet uitgekeken op haar hoogst originele tekeningen: de kleurige collages, de ontelbare spitsvondige details en de karikaturale personages vertellen op elke pagina een nieuw eigen verhaal. (AL)

Wij gaan op berenjacht

Een feestelijker boek dan deze pop-upeditie van Wij gaan op berenjacht (voor het eerst verschenen in 1989) is nauwelijks denkbaar. De avontuurlijke tocht van een vader en zijn vier kinderen op zoek naar een beer, is inmiddels al haast klassiek geworden. Op hun odyssee moet het gezelschap heel wat obstakels overwinnen: een sneeuwstorm, een onstuimige rivier, een modderig parcours, een donker woud. Ellende troef. De schrik wordt bezworen door drammerige en ritmische herhalingen ("Wat een prachtige dag! We zijn niet bang") en grappige klanknabootsingen. Tot er ook nog een echte beer opdaagt. Het boek was al een perfecte combinatie van woord en beeld. De verbluffende pop-uppagina's die de hoogtepunten indrukwekkend in beeld brengen, maken het nu helemaal tot een unieke belevenis. (AL)

Schattig

Soms dekt de vlag echt de lading, Schattig is ongemeen schattig. En grappig! Hoofdpersonage Tijn, een klein en pluizig konijn, heeft er schoon genoeg van om altijd en door iedereen schattig gevonden te worden. Hij koopt een motor en een coole zonnebril, oefent zich in stoer doen en ander machogedrag. Maar helpt het allemaal wel? Tijns wanhoopspogingen om zich een ander imago aan te meten, werken zeer aanstekelijk. Illustrator Tolman schept in aquareltinten een idyllische dierenwereld, waardoor de rebelse acties van onze antiheld iets sympathieks en pathetisch tegelijk hebben. De tekening waar hij met zwaar zonnebrilmontuur, motorhelm en veel te lange cape als een mislukte Hell's Angel de lezer meewarig aankijkt, is ronduit hilarisch. Pretentieloos en hartveroverend amusement! (PJ)

Gekke Geppie Gans

Nog een geslaagd prentenboek over een dier dat in een soort identiteitscrisis zit. Gekke Geppie is een gans zoals alle andere maar wil toch graag net dat beetje anders zijn. Ze droomt ervan onder water te kunnen zwemmen als een zeehond, te rennen zoals een struisvogel, of te glijden als een pinguïn. Wanneer ze bij wijze van zoveelste experiment probeert te brullen als een leeuw, lukt dat geheel onverwacht net iets te goed... met alle gevolgen van dien. De Tsjechische illustrator Horacek heeft genoeg talent in huis om ons helemaal te doen meeleven met deze gans vol van onvervulde verlangens. Zijn tekeningen zijn weliswaar redelijk conventioneel, maar hoe hij onder meer speelt met de spanning tussen close-ups en long shots is werkelijk meesterlijk. De bladspiegel is nooit overladen, het kleurgebruik sober maar uitermate efficiënt. Ook erg mooi hoe hij erin slaagt om aan het happy end humor en nuancering mee te geven! (PJ)

Peter en de wolf

Een mooi multimediaal project is dit kleine boekje met begeleidende cd. Het sprookje van Prokofiev kreeg in woord en muzikale uitvoering een eigentijdse en verrassende versie mee. De tekeningen van Tom Schamp en de geslaagde lay-out leveren een mooi boekje op en het verhaal wordt magistraal verteld en geacteerd door Wim Opbrouck en kompanen. De vertellers voegen op de cd-versie hier en daar een grappige noot toe aan de gedrukte tekst. (AL)

Bibi's bijzondere beestenboek

Je hebt non-fictieboeken, en je hebt de boeken van Bibi Dumon Tak. Ze geeft het non-fictiegenre voor kinderen - vaak moeilijk, wegens al snel saai of belerend - een geheel eigen en nieuwe invulling. Zo volstrekt eigenzinnig dat je soms amper kunt geloven dat je inderdaad allerlei te weten komt over de meest onmogelijke dieren. Want geef toe: wie had ooit gehoord van de bombardeerkever, de thermometervogel, de dekenoctopus of de Jezus-Christushagedis? Maar deze schepsels met hun al te gekke namen zijn geen verzinsels van een creatief brein. Ze bestaan echt! De (meeste) besproken specimens zijn op zich dus al hoogst origineel, zeker, maar de manier waarop Dumon Tak erover schrijft, is dat ook. Ze maakt prachtige miniatuurportretjes die nooit lijden onder een teveel aan droge informatie en tegelijk voel je dat ze zich toch goed heeft gedocumenteerd. Bovendien kan deze vrouw schrijven, haar taal is beeldrijk én muzikaal, en getuigt van bijzonder veel zin voor humor. Dit boekje is een parel, net als de zwart-witillustraties van Fleur van der Weel. (PJ)

Wat geloof jij? Een overzicht van de wereldreligies door de ogen van kinderen

Nog een interessant non-fictieboek maar van een totaal andere orde is Wat geloof jij?, een uitgave van de befaamde Doring-Kindersleygroep (in Vlaanderen verspreid door Lannoo). Samensteller Laura Buller laat vooral de zes grote wereldgodsdiensten aan bod komen: hindoeïsme, boeddhisme, sikhisme, de islam, het jodendom en het christendom. Elke religie wordt bekeken door de ogen van een of meerdere kinderen van over de hele wereld. In eerste instantie een frisse en concrete aanpak, en bovendien worden hun 'getuigenissen' in de beste Doring-Kindersleytraditie royaal geïllustreerd met foto's. Maar jammer dat de redactie te vaak is blijven hangen bij uiterlijkheden zoals feesten, kledij en rituelen. Dit boek baadt in een soort magische, bijna romantische vrijblijvendheid en lijdt vooral onder een teveel aan encyclopedische ambitie. Maar als staalkaart en als een soort eerste kennismaking met de fascinerende religieuze diversiteit kan het je wel aanzetten tot grondiger (en diepgaander) research. (PJ)

Bezoek van Mister P.

Wilde uitgever Querido met dit nieuwe wapenfeit van Hazelhoff vooral jongens aan het lezen krijgen? Een roman met een jonge keeper in de hoofdrol en een cover waarop een voetbal prijkt, het is weer eens wat anders. Je bent geneigd te vrezen dat dit boek in opdracht is geschreven, meestal niet de meest oorspronkelijke verhalen. Maar Hazelhoff is natuurlijk wel een echte rot in het vak, met een groot inlevingsvermogen én het metier om dat in een heldere taal om te zetten. Je krijgt al snel sympathie voor haar personages: de aan reuma lijdende maar sportieve tiener Jo-Jo die zich verbijt om de pijn (de fameuze mister P uit de titel) te camoufleren, zijn overbezorgde moeder, boezemvriend Simon, en liefje Lena, de dochter van vluchtelingen die bang zijn teruggestuurd te worden naar hun thuisland. Inderdaad, 'politiek correct' is deze roman ook nog. En toch, dankzij een strakke compositie, vlotte dialogen en de zeer geschakeerde psychologische tekening wordt dit Bezoek een hoogst aangename verrassing. Voor jongens én meisjes trouwens! (PJ)

Sporen in het zand. Het verhaal van een nieuwe nomade

Sporen in het zand is het overtuigende literaire debuut van filmdocumentairemaker John Vandekerckhove. Het is het pakkende relaas van vijf jaar uit het leven van Boukry, een Toeareg nomadenjongen. Na de gruwelijke moord op zijn ouders en zijn broer in een politiek verward Niger, en na het gedwongen vertrek van de Belgische verpleegster Maria, die zich over hem ontfermde, vlucht hij weg. In twee parallelle verhaallijnen, waarin heden en verleden elkaar doorkruisen, beschrijft Vandekerckhove de odyssee van Boukry, van Niger naar België, en wat daaraan voorafging. Alles wordt in een afstandelijke, registrerende en documentaire stijl verteld: een geschikte toon die tranerige melodramatiek omzeilt. Een boeiend en informatief reisverslag dat zonder nadrukkelijk gemoraliseer een brandend actueel thema onder de aandacht brengt. (AL)

Hitlers kanarie

Het heldhaftige verzet van gewone burgers tijdens de Tweede Wereldoorlog is, allicht wegens de hoge avontuurlijkheidsgraad, een populair onderwerp in jeugdromans. In Hitlers kanarie voor één keer geen heroïsche Fransen, Britten of Nederlanders. In haar vlot geschreven en spannende boek vertelt Sandi Toksvig, dochter van een Deense vader en een Britse moeder en Engelse actrice en tv-medewerkster, de verhalen die ze van haar vader over haar grootouders hoorde. Hoe de Denen hun kwalijke reputatie van gedweeë "kanariepietje van Hitler" zoals ze op de BBC werden genoemd plots met grote eensgezindheid ontkrachtten. Vanuit het standpunt van Bamse, de tienjarige zoon van een gevierde actrice en een kunstenaar, lees je hoe de overgrote meerderheid van de Deense Joden in oktober 1943 werden verborgen en naar het veilige Zweden gesmokkeld. Een bijzonder geestig, ontroerend en genuanceerd verhaal over moed en solidariteit. (AL)

Copyright © De  Morgen   .::.  20 december 2006

Vorige pagina  .::.   Home