In 2002 al verwierf Bakermat de rechten van de inmiddels internationaal populaire Italiaanse reeks Geronimo Stilton, van dezelfde Italiaanse uitgever. Met nu al 25 vertaalde boekjes over de gelijknamige muis, krantenuitgever, bestsellerauteur en verzamelaar van parmezaankorstjes uit de achttiende eeuw, haalde Bakermat een succesverhaal in huis. Geronimo Stilton kreeg er intussen een druk bezochte website én fanclub bij en zal (in onvervalste muizenoutfit!) in het najaar signeersessies houden in Vlaamse boekhandels.
Het eerste deel van Ulysses Moore, Het geheim van Villa Argo, heeft alvast heel wat in huis om het wereldwijde Harry Potter-imperium aan het wankelen te brengen. Kilmore Cove, een fictief dorp in Cornwall, is het gothic decor voor 'bloedstollende' avonturen in tijd en ruimte. Een oud landhuis op een verlaten klip, krakende trappen, onverklaarbare geluiden, verblindende bliksemschichten, mysterieuze schaduwen, geheime deuren, ontoegankelijke kamers en ondergrondse gangen, ingewikkelde codes en kaarten in geheimschrift, het kan niet op. Voeg daar nog een norse, mank lopende tuinman en drie snuggere én nieuwsgierige kinderen aan toe, en ook nog een op geld beluste makelaarster met diva-allures en een schurk van een assistent in haar kielzog... en de spanning is gegarandeerd. Ondanks de voorspelbare ingrediënten en de wat moeizaam op gang komende plot, is Het geheim van Villa Argo een niet onaardig avonturenverhaal over de zoektocht naar de mysterieus verdwenen vroegere bewoner van het landhuis, Ulysses Moore. Het boek zit, vooral dan wegens de originele inkleding, vrij handig in elkaar: in een inleidend e-mailbericht kom je aan de weet hoe een redacteur van de uitgeverij, op prospectie in Cornwall, toevallig in het bezit komt van oude foto's, tekeningen en manuscripten van ene Ulysses Moore. De onbekende milde schenker dringt erop aan dat de manuscripten ongewijzigd en met duidelijke vermelding van de auteur zouden worden uitgegeven. Een nogal ingewikkelde maar wel intrigerende constructie, die de lezer even op het verkeerde been zet. Bovendien oogt het boek ook nog aantrekkelijk, met een verzorgde en gevarieerde lay-out, een stoffig en verweerd uitziende cover en met rijkelijke ouderwets aandoende illustraties.
En toch: literair stelt Het geheim van Villa Argo weinig voor. De drie gewiekste speurdertjes zijn nauwelijks meer dan geijkte sjablonen en komen in al hun slimmigheid nogal ongeloofwaardig over. Jason is de obligate fantast en dromer met een voor zijn leeftijd verbluffende encyclopedische kennis; tweelingzus Julia komt kranig, koppig, nuchter en behoorlijk feministisch uit de hoek en vriendje Rick, de local in het verhaal, speelt de rol van schrandere, ondernemende held. Tuinman Nestor is stug en nors want zwaar door een mysterieus verleden beladen, en de chique zakenvrouw Oblivia Newton (sic) is al helemaal een ergerlijk cliché. De dialogen zijn vaak overbodig lang uitgesponnen en klinken weleens erg onnatuurlijk, net als de weinig geïnspireerde beschrijvingen van het oude huis en de prachtige omgeving, overigens. Een zin als "De kleur wit overheerste in dat hoekje van de wereld" kon me alleszins niet overtuigen. Het blijft allemaal uitermate vlak, rechttoe rechtaan, en déjà lu. Zeer licht verteerbaar leesvoer, dus, zonder meer, waarin verrassende wendingen, echte herkenning of authentieke emoties ver te zoeken zijn. Er wordt ook nogal nadrukkelijk geëpateerd met intertekstuele verwijzingen naar The Lord of the Rings, de Odysseia en meer van dat slims, die er overigens weinig toe doen. Dan Brown voor beginners, dus.
Met al de mediaheisa, de blitse interactieve websites (vooral de Italiaanse is prachtig!) en de onvermijdelijke merchandising eromheen, wordt Ulysses Moore ongetwijfeld ook hier een hype van formaat. Het eerste deel van de reeks eindigt trouwens op een cliffhanger, een handige commerciële zet, die voor het in september te verwachten tweede deel nu al succes garandeert. Kortom, het bekende scenario.
Annemie Leysen
Bakermat, Mechelen, 244 p., € 14,95.
vanaf 10 jaar.
