Plaats
van afspraak voor een rondje ah's en oh's voor enkele in 2003 verschenen jeugdboeken
was gisteren de Antwerpse boek- en speelgoedwinkel In den Olifant. Daar werden,
te midden van schommelpaarden, poppenhuizen en pluchen leeuwen, de jeugdboekenprijzen
Boek.be uitgedeeld. Eindigden op het ereschavot: Bart Moeyaert met De Schepping
en Carll Cneut voor de illustraties bij Agnes Guldemonts Mijnheer Ferdinand,
twee geoefende laureaten.Sinds jaren is het zo dat aan de beste Vlaamse kinder- en jeugdboeken van het voorbije jaar een Boekenleeuw, een stel Boekenwelpen, een Boekenpauw en enkele Boekenpluimen vastzitten. Nieuw is dat er deze keer een nominatielijst de ronde deed.
Alles
went, vooral roem, en dus was de vraag aan beide winnaars of de zoveelste trofee
nog indruk maakt. En daarmee wordt niet de 2.500 euro bedoeld die het goud opbracht.Carll Cneut is resoluut. "Zonder erkenning hield ik dit werk niet vol. Het is eenzaam tekenen achter mijn tafel. Elke reactie, of die nu van een kind of een jury komt, is voor mij noodzakelijke feedback."
Opzet geslaagd, want de jury noemde Cneut gisteren "een vakman, een kunstenaar. Met een herkenbare stijl waar symbolen in terugkomen en die clichés overstijgen". Voor dat laatste dankt Cneut Agnes Guldemont omdat zij hem een verhaal gaf dat hem "de ruimte bood om te experimenteren, de inspiratie om grenzen te verleggen. Het maakte dat ik meer contrast bracht tussen eenzaamheid en drukte, de figuren andere vormen gaf en voor het eerst ook met bladgoud werkte. Het bracht me aan het spelen, want nooit eerder begon ik met de prent die pas halfweg het verhaal een plaats krijgt".
Ook Bart Moeyaert vindt zijn zoveelste prijs nog bijzonder. "Toen ze me belden, heb ik meteen een fles champagne ontkurkt. Want ja, ik wil graag gezien worden. Ja, ik wil dat men weet hoe ik ben en denk. Een jury die een Boekenleeuw aan je boek toekent, tekent een cirkel om je heen, en dan weet je meteen waar je bent."
De cirkel kwam er, aldus de jury, vanwege "eenvoud. Zachte humor. Sprankelende filosofie. Geen woord te veel, een hoogst origineel scheppingsverhaal, knappe illustraties van Wolf Erlbruch, een prachtig prentenboek voor wat oudere lezers". Zelf noemt Moeyaert de Boekenleeuw een "herbevestiging van het buikgevoel. Toen het Nederlands Blazers Ensemble me vroeg de schepping te hervertellen, zag ik in Erlbruch meteen die andere belangrijke 'ik' die ging meespelen. Al had ik twee jaar op hem moeten wachten, hij moest en zou het worden."
De eervolle vermeldingen, tot slot. Boekenwelpen gingen naar Henri van Daeles En ze leefden nog lang en gelukkig, Siska Goeminnes De billen van Mamoe en Bea De Kosters Drie keer maakt een tijger. Die laatste kreef er twee, want ook haar vertaling Een wolf in de schaapskooi ging met een welp aan de haal. Illustrators Pieter Gaudesaboos (Roodlapje) en Geert Vervaeke (Drie keer maakt een tijger) kregen elk een Boekenpauw.
